ریاضیات و فیزیک

داستانی نقل می‌کنند از اینکه ریاضی‌دانانی سرشناس چطور درس منطق سال دوم دانشگاه را با این نطق آغاز کرده بود: «منطق، علم قوانین تفکر است. حالا باید به شما بگوییم که علم چیست، قانون چیست و تفکر چیست. اما در مورد معنای “کسره” چیزی نخواهم گفت.»
نویسنده در آغاز نوشتن کتاب ریاضیات و فیزیک پی برد که حجم کتاب برای توضیح معنای “و” در عنوان کتاب کفایت نمی‌کند. این دو علم، که زمانی شاخۀ واحدی از درخت معرفت بودند، در زمانۀ ما تا حدودی از هم جدا شده‌اند. یکی از دلایل این امر این است که در این قرن، هر دو درگیر خودکاوی و گسترش درونی خود بوده‌اند.
موضوع کتاب، پیوند ریاضیات با فیزیک است. آیا فیزیکدانان از ریاضیات تنها به منزلۀ زبان سود می‌جویند یا نقش ریاضیات بیش از این‌هاست. بحث کتاب دراین باره است که ریاضیات چگونه‌ها، انگاره‌های عقلانی خود را به مهم‌ترین مفاهیم انتزاعی فیزیک (مدل‌ها) نسبت می‌دهد؛ انگاره‌هایی که از تأثیرات مستقیم تجربه و آزمایش فراتر است.